Nigina yo'lda ketib borarkan, bekat yonida sikripkada kuy
chalib o'tirgan kishiga ko'zi tushdi... 7-dekabr 2010-yil shoshib mashina
yo'lidan o'tib ketayotganda uzoqdan kelayotgan avtomobilni ko'rmay qoldi. Yurak
urushi tezlashib, ko'zini yumdi... Soniyalardan so'ng ko'zlarini ochdi, uni bir
yigit qutqarib qolgandi. Nigina ko'zlarida yosh, unga minnatdorchilik
bildirardi. Ular shu kundan do'stlashib qolishdi. Yigitning ismi Abror edi va
shu kuni uning tug'ilgan kuni edi. Ularning oralarida sir bo'lmas, bir-birlari
bilan suxbat qurib, hech zerkishmasdi. Abror Niginaning beg'uborligidan
quvonardi, uni yo'qotishdan qo'rqardi, uni sevardi. Ularning uchrashuv joylari
shu bekat, mana shu kuy ostida edi. Ilk bor shu yerga kelishganida ham shu kuy
yangrar edi. Vaqt o'tib, Nigina ham uni sevishini angladi... 7-sentabr 2011-yil
tanishishganiga 10 oy bo'ganida uchrashishdi, yana shu kuy va yana shu bekat.
Bir birlariga dil izhori qilishdi. Ular juda xursand edilar. Shu payt Abrorning
ko'ksida og'riq turdi. Nigina ko'rmasligi uchun unga jilmayardi. "Ey,
Xudoyim, o'zing sharmanda qilma, so'nggi bora to'yib olay" derdi. Nigina
buni sezmas, nimalarnidir gapirardi... Abror behol yerga yiqildi...Nigina uni
shifoxonaga olib bordi.
Abrorni "reanimatsiya" bo'limiga olib kirib ketishdi. Bir ozdan so'ng
shifokorlar chiqib, Niginaga kirishini aytishdi. Nigina kirdi,
ko'zlarida hayrat va yosh... Abror unga tikilib "Nigina yashagim
kelyapti, sen uchun, beg'uborim baxtli bo'l" deb qo'liga xat
tutqazdi. Nigina xatni ochdi "Urib tursang edi hasta yuragim,
Niginam qo'lidan dadil tutardim..." Nigina chiday olmadi so'zsiz
yig'lab Abrorga tikildi. Ammo Abrorning ko'zlari yumuq edi... 7-
dekabr 2011-yil Abrorning tug'ilgan kuni, uni yo'qotganiga 3 oy
bo'ldi. Uning qabridan qaytar ekan, uni tabrikladi, qabriga gullar
qo'ydi. Endi Nigina tanish bekat, tanish kuy oldida turardi. Mayin
jilmaydi va mashina yo'liga chiqdi. Uzoqdan avtomobil katta
tezlikda kelardi... Bu safar Niginada qo'rquv emas, yuzida mayin
tabassum bor edi....
